Pamiętnik

Witam ponownie.

Bardzo rzadko mi się to zdarza, żebym dodawała dwa posty dziennie, ale nie mogę się na niczym skupić. Mam ogrom nauki i obowiązków na jutro, ale po prostu nie mam siły. Nie wystarczyły mi 2h spokoju i ciszy. Nic mi nie pomaga. Przydałby mi się jeden dzień przerwy. Najlepiej w miejscu, gdzie nie ma cywilizacji, zasięgu, ludzkich śladów - chwile sam na sam z aparatem. Do tego wygrzebałam z półki swój pamiętnik. Bardzo aktualny. Stale powtarzające się słowa i imiona. Czytając to, czułam, że robi mi się słabo. Niektóre rzeczy jakie tam wypisywałam jeszcze pół roku temu, są tak raniące i smutne, że chyba spalę ten zeszyt w kominku. Zapisuję kolejne strony swoimi wyżaleniami. Z przykrością muszę stwierdzić, że dopadła mnie jesienna depresja. Może uratuje mnie kilka pasków czekolady Nussbeisser, którą właśnie dostarczyli mi znajomi. Ostatnimi czasy mój humor zmienia się pod wpływem odmówienia koronki do Bożego Miłosierdzia. Może to się niektórym wydać dziwne, ale po takiej modlitwie przed zaśnięciem, mam piękne sny i lepiej mi się śpi. Raz nie odmówiłam i miałam okropny koszmar - gonił mnie wielki pies w lesie i potem gryzł. 

Moja psychika jest strasznie zmarniała. Jutro szkoła, nie jestem na to kompletnie przygotowana. Zderzenie z szarą rzeczywistością. Potrzeba mi rozmowy. szczerej. Kogoś, kto by mnie wysłuchał, nie skarcił, pocieszył i powiedział "Trzymaj się". Ewentualnie ... chcę już święta. Śnieg, choinkę, pierniki i zapach karpia. Potrzebuję pozytywnej energii bijącej od moich małych kuzynów.

Staram sobie poprawić humor piosenkami z Króla Lwa. Może, może pomoże. Błagam, ja chcę święta. I chcę 5.11 ...

Dziękuję, jeśli ktoś to przeczytał całe i chociaż trochę mnie zrozumiał. Tak tylko chciałam się komuś wygadać.

Udanego tygodnia kochani
_____

Kamila: Dziękuję za rozmowę i zainteresowanie. Może inaczej na to wszystko popatrzę. Jesteś wielka i wiedz, że Cię kocham ;*