Mimo wszystko

Jeśli zwątpisz choć jeden raz
Jeśli zwątpisz choć jeden raz
Jeśli zwątpisz choć raz
To choćbyś z pistoletem zaszedł mi drogę
Powrotów nie będzie 

Zaczynam bardzo powolne pakowanie i przygotowywanie do drogi. Rośnie góra słodyczy, piętrzą się ubrania, tworzy się pokaźny zestaw potrzebnych pierdółek. O dziwo, nie stresuję się tak. Pewnie jutro po południu będę sikała ze strachu, ale teraz jest ok.

Pozytywnej energii dostarczył mi dodatkowo dzisiejszy dzień. Na początek podwózka do szkoły przez osobę, po której w życiu bym się tego nie spodziewała. Pomijając fakt, że jej nie znam de facto i zamieniłam z nią pierwsze słowo jak wsiadłam do jej auta. Wytnie się, prawda?

Potem kilka godzin prób, przygotowywania auli i 2 występy za nami. Klasa 2B jak zawsze pokazała na co ją stać i jak genialna jest. Pod każdym względem. Aktorskim, plastycznym, muzycznym. I wizualnym. Idealnie się zgraliśmy, dogadaliśmy i w ogóle wszystko. Po występach było wspólne żartowanie z wychowawczynią. Tego mi brakowało. Znowu odzyskaliśmy jej zaufanie i jest dla nas dobra i wspaniała. To sama przyjemność chodzić do tej szkoły.

W mieście widziałam kogoś, kogo nie spotkałam od ... 4 lat. Znajomy z treningów. Pluję sobie w brodę, że nie uśmiechnęłam się chociaż do niego jak się mijaliśmy, za późno podniosłam wzrok i za szybko się rozeszliśmy. Ufok. Od razu się cieplej na sercu robi jak się przypomina te godziny spędzone na trenowaniu. Sparingi z workiem, skoki tygrysie, gwiazdy, stanie na rękach i przysiady z partnerem na ramionach.

Odpłynęłam. A jeszcze ta piosenka (Hey - mimo wszystko). Tylko niech nikt nie myśli, że się zakochałam. To jest ostatnie, czego mi do szczęścia potrzeba.

Ach i jeszcze było spotkanie z Misią w czwartek na lodach w Sferze. Mamy znowu miliony pomysłów na sesje zdjęciowe. Już się nie mogę doczekać realizacji *.*

Powracam do obowiązków. Trzymajcie się wszyscy (ktokolwiek to jeszcze czyta).